Ο Άρης

Της Ρίνας Λουμουσιώτη

Άρης Καλογερόπουλος, ένας  από αυτούς τους  χιλιάδες   νέους μας που έφυγαν  στο εξωτερικό,  παίρνοντας μαζί τους την έγνοια και  την  αγάπη  τους για την  πατρίδα.

Ταλαντούχος μουσικοσυνθέτης και φωτογράφος  ζει και εργάζεται στο Oldenburg της Γερμανίας.

Με συγκίνησε η πρωτότυπη εκστρατεία- διαμαρτυρία  του  μέσα από το  facebook  για τα κλεμμένα  ελληνικά αγάλματα, που τα παρουσιάζει   φυλακισμένα  πίσω από κάγκελα να διαμαρτύρονται.

Σε μια συνέντευξη του στο Α.Τ. (εδώ) δήλωσε: Τα ελληνικά έργα στα ξένα μουσεία «δεν ταιριάζουν... Δεν αναπνέουν! Είναι φυλακισμένα… Αιχμάλωτα ενός χυδαίου πόλεμου!». Πριν από ένα έτος βρέθηκα στο Λονδίνο και επισκέφθηκα το Βρετανικό Μουσείο. Οι συλλογές των κλεμμένων Ελληνικών Αρχαιοτήτων ήταν τόσες πολλές και τέτοιου κάλους που με λύγισαν». «I AM GREEK AND I WANNA GO HOME» - «Είμαι Έλληνας και θέλω να γυρίσω σπίτι (στην πατρίδα μου)». Αυτή η φράση συνοψίζει όλα αυτά που ένιωσα όταν είδα τα αγάλματα και την τέχνη εκτεθειμένα εκεί. Ένιωσα πως η ίδια η ιστορία απαιτεί δικαιοσύνη και αποκατάσταση».

Το διαδίκτυο με ένα κλικ σου δίνει την δυνατότητα να κάνεις φίλους σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη , συνήθως εικονικούς. Στη δική μου περίπτωση  αυτό το κλικ μου επιφύλασσε μια όμορφη  έκπληξη, αφού σε ένα μήνυμα του από το μακρινό  Oldenburg  ο Άρης  μου έγραψε  ότι στην Ερμιόνη έχει περάσει τα καλύτερα του χρόνια…

Αυθόρμητος όπως είναι μου ζήτησε να γνωρίσω τους γονείς του, που έχουν εξοχικό εδώ, κι έτσι εύκολα διαπίστωσα από πού πήρε τη σκυτάλη για το παραπέρα..

Αργότερα με ρώτησε αν μπορώ να τον βοηθήσω  να κάνει ένα μικρό βίντεο αφιέρωμα στην Ερμιόνη   με μια διαφορετική παρουσίαση, για να  προβάλλεται στο διαδίκτυο.

«Η Ελλάδα είναι ένα εκπληκτικό προϊόν με κάκιστο περιτύλιγμα ισχυρίζεται. Είναι απαράδεκτο  να πουλάμε ακόμα  Ζορμπά και σουβλάκι.. Ότι εμείς θεωρούμε δεδομένο, για κάποιους άλλους είναι άπιαστο όνειρο. Καιρός να σεβαστούμε αυτό το όνειρο και να το προβάλουμε όπως του αξίζει !»

Ήρθε για τέσσερες ημέρες από τη Γερμανία.

Με την χαρά της δημιουργίας στο βλέμμα  και την αγάπη του για την Ερμιόνη  «τον τόπο του στο σύμπαν», ακούραστα μάζευε  εικόνες από το πρωί ως το βράδυ. 
Σαν μικρό παιδί χαιρόταν με τους καινούργιους ανθρώπους που γνώριζε. Την κα Ήρα στο Λαογραφικό, την κυρία Ανθούλα , τον Γιάννη στο καρνάγιο, τα παιδιά στη γειτονιά..

Νιώθω τυχερή που γνώρισα έναν δημιουργικό νέο άνθρωπο με τόσο καθαρή ματιά και σκέψη.

Έναν νέο που σου προσδιορίζει ακριβώς τη λέξη ελπίδα.

Το βίντεο θα είναι έτοιμο σε λίγες ημέρες και θα το δείτε .

                                                               Ο Άρης στην Κουβέρτα