Μονάδες αφαλάτωσης υφάλμυρου νερού Κρανιδίου και Ερμιόνης.
Για
την αφαλάτωση στην Ερμιονίδα έχω γράψει αναλυτικά πολλές φορές. Ο
αναγνώστης μπορεί να αναζητήσει τις σχετικές αναρτήσεις στα τοπικά
ιστολόγια.
Επανέρχομαι με όσο γίνεται πιο απλό τρόπο:
Οι ανάγκες του Δήμου μας είναι 6000 κ.μ. νερό που προέρχεται όλο από γεωτρήσεις κυρίως στην πεδινή Ερμιονίδα.
Η
απόδοση αυτών των μονάδων είναι 80%. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να
αντλούμε 7500 κ.μ. νερό για να στείλουμε στις βρύσες μας τα 6000 κ.μ.
αφαλατωμένο.
Άρα άντληση 1500 κ.μ. την ημέρα περισσότερο.
Άρα
όχι μόνο λιγοστεύουμε τα υπόγεια νερά μας, αλλά επιτρέπουμε να εισέλθει
περισσότερη θάλασσα και να γίνουν περισσότερο υφάλμυρα. Περιβαλλοντικά
απαράδεκτο. Δηλαδή δεν βελτιώνουμε το περιβάλλον αλλά κάνουμε το
αντίθετο.
Το
ότι καλύπτουμε άμεση κοινωνική ανάγκη κ.λ.π. δεν έχει καμιά σημασία,
γιατί κάλλιστα μπορούμε να την καλύψουμε με μονάδες αφαλάτωσης νερού
θαλάσσης. Είναι θέμα κόστους, όχι κοινωνικής ανάγκης.
Μόνο και μόνο αυτός ο λόγος είναι αρκετός για να ΜΗΝ εγκρίνει
η αρμόδια αρχή τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού του έργου. Να
την επιστρέψει ως απαράδεκτη λύση με μεγάλες επιπτώσεις στο περιβάλλον
μιας άνυδρης περιοχής. Αν, παρ' ελπίδα την εγκρίνει, όποιος θέλει την
πάει στο ΣτΕ για ακύρωση με την ως άνω επιχειρηματολογία.